دانستنی های علمی دنیای زیست شناسی
نویسنده: دکتر ملیحه جهانیدانستنی های علمی دنیای زیست شناسی
نویسنده: دکتر ملیحه جهانینوآوری جدیدی که از دیابت جلوگیری می کند
یک تیم تحقیقاتی از موسسه بابراهام، توانسته است با دستکاری مسیرهای سیگنالینگ در سلول های پانکراس و جلوگیری از مرگ سلولی ناشی از استرس، یک درمان نوآورانه را طراحی کنند که از پیشرفت دیابت در موش ها جلوگیری می کند. این درمان، یک مسیر مشترک را در دیابت های نوع ۱ و۲، هدف قرار می دهد و بنابراین از پتانسیل درمانی زیادی برخوردار است.
به گزارش بهداشت نیوز، محققان توضیح داده اند: نتایج ما نشان می دهد که این درمان، می تواند با جلوگیری از التهاب در جزایر لانگرهانس، که از مشخصه های کلیدی دیابت نوع ۱ است، از آسیب به سلول های بتا جلوگیری کند.
پژوهشگران، به دنبال درک نقش مرگ سلولی در ایجاد دیابت، مسیرهایی که در تصمیم گیری برای مرگ ناشی از استرس سلول های بتا، نقش دارند را شناسایی کردند. سلول های بتا، نوعی از سلول ها هستند که در پانکراس قرار دارند و وظیفه اصلی آن ها، ترشح انسولین است.
دانشمندان امیدوار بودند: با یافتن راهی برای جلوگیری از این مرگ ناشی از استرس و بدون نیاز به تمرکز صرف بر روی سیستم ایمنی، از پیشرفت دیابت جلوگیری کنند. برای تحقق این هدف، ابتدا، محققان باید مسیرهای تاثیرگذار بر مرگ یا زندگی سلول های بتا را شناسایی می کردند.
در تحقیقات قبلی، محققان دریافته بودند که پروتئین Manf از مرگ سلولی ناشی از استرس، جلوگیری می کند و Glis3 سطح Manf را در سلول ها تعیین می کند. دیابت های نوع 1 و 2، در بیماران معمولاً ناشی از علل و ژنتیک متفاوت هستند، با این حال، مسیر GLIS3-MANF یک مشخصه مشترک در هر دو بیماری است و به همین خاطر یک هدف درمانی جذاب محسوب می شود.
به منظور دستکاری مسیر Manf، محققان یک سیستم تحویل ژن، به نام سیستم تحویل ژن AAV را توسعه دادند. AAV، سلول های بتا را هدف قرار می دهد و به این سلول ها اجازه می دهد تا مقادیر بیشتری از پروتئین Manf را تولید کنند.
سپس محققان روش خود را بر روی موش هایی که مستعد ابتلا به دیابت نوع ۱ بودند، آزمایش کردند. بر اساس نتایج تحقیقاتی، این درمان در موش ها، منجر به کاهش نرخ ابتلا به دیابت از ۵۸٪ به ۱۸٪ شد.
پژوهشگران اظهار داشته اند: در دیابت نوع ۲، مشکل اصلی، عدم حساسیت به انسولین در کبد است، با وجود این، اغلب عوارض شدید در مواردی رخ می دهند که سلول های بتا به دلیل نیاز به تولید بیشتر و بیشتر انسولین، به طور مزمن تحت فشار قرار گرفته اند.به گزارش سیناپرس، با درمان دیابت نوع ۲ از طریق این رویکرد یا روشی مشابه، این پتانسیل وجود دارد که از بروز عوارض جانبی اصلی در مرحله نهایی دیابت نوع ۲، پیشگیری شود.
یافته های تحقیقاتی در مجله Biomolecules منتشر شده اند.
منبع: سیناپرس
چرا بعد از خوابیدن باز هم خسته‌ایم؟
اگر با احساس شادابی از خواب بیدار می‌شوید و قادر به انجام فعالیت‌های روزانه خود بدون خستگی هستید، این مساله نشان می‌دهد شما از سلامت خواب برخوردارید.
به گزارش مشرق، مارک بولوس، متخصص مغز و اعصاب و متخصص سلامت خواب در بیمارستانی در تورنتو، می‌گوید اگر وقتی از خواب بیدار می‌شوید احساس می‌کنید که انگار به اندازه یک ماراتن دویده یا تمام شب را بیدار بوده‌اید (و شاید هم بوده‌اید)، این یک پرچم قرمز و علامت هشدار است.
بولوس می‌گوید دلایل زیادی وجود دارد که افراد احساس خستگی می‌کنند و هم عوامل پزشکی و هم عوامل روان‌شناختی ممکن است در آن نقش داشته باشند. پزشک ممکن است برای شما چندین آزمایش خون مختلف از جمله بررسی فریتین (آهن) و سطوح مختلف ویتامین را تجویز کند.
اگر متوجه شدید که کمبود آهن دارید، پزشک شما می‌تواند انواع مختلفی از مکمل‌های آهن را برای کمک به رسیدن به سطح مناسب با حداقل عوارض جانبی توصیه کند. پزشک همچنین ممکن است شما را از نظر مشکلات بالقوه تیروئید، مانند کم‌کاری تیروئید که می‌تواند باعث خستگی به عنوان یک علامت اصلی شود، بررسی و برایتان آزمایش تجویز کند.
علاوه بر این دلایل ممکن است شما اساسا دچار اختلال خواب باشید. بولوس می‌پرسد: اگر شما با خروپف و پر سروصدا می‌خوابید یا در خواب نفس نمی‌کشید، می‌تواند آپنه خواب باشد. (آپنه یا وقفه تنفسی خواب به شرایطی گفته می‌شود که فرد هنگام خواب دچار وقفه تنفسی می‌شود. تنفس افراد مبتلا به آپنه هنگام خواب دچار وقفه‌های مکرر شده و قطع می‌شود.)
تمایل به حرکت‌دادن مداوم پاها که می‌تواند نشانه‌ای از سندرم پای بیقرار باشد - وضعیتی که تقریباً در هفت تا ۱۰ درصد از افراد رخ می‌دهد و با اضطراب و افسردگی مرتبط است - نیز می‌تواند روی کیفیت خواب شما اثر بگذارد.
همچنین افرادی که با کووید طولانی‌مدت سروکار دارند نیز ممکن است مشکلات خواب را تجربه کنند زیرا این ویروس می‌تواند بخشی از مغز را که خواب را مدیریت می‌کند، تحت تاثیر قرار دهد.
بولوس در پایان توصیه می‌کند: «بعد از بررسی همه این عوامل اگر خواب بدی دارید، ممکن است نیاز به ارجاع به یک متخصص خواب داشته باشید.»
https://www.mashreghnews.ir
این خوراکی را بخورید تا فشار خون‌تان پایین بیاید
افرادی که برای مدت طولانی ماست کم چرب مصرف می کنند، فشارخون سیستولی کمتری دارند و خطر پرفشاری خون در آن‌ها کمتر است.
به گزارش بهداشت نیوز، پرفشاری خون اختلالی است که در آن فشارخون در شریان‌ها به‌طور مزمن افزایش می‌یابد. با هر ضربان، قلب خون را از راه شریان ها به باقی بدن پمپ می‌کند. فشارخون نشان می‌دهد، زمانی که قلب می‌تپد خون با چه قدرتی به دیواره شریان‌ها فشار وارد می‌کند. اگر فشارخون بسیار بالا باشد، قلب باید سخت تر کار کند و این امر می‌تواند باعث مشکلات ارگانی و بیماری‌هایی مانند مشکلات قلبی، سکته یا نارسایی کلیوی شود.
در بسیاری از موارد، بیماران علائم خاصی را نشان نمی‌دهند حتی ممکن است بدون اینکه بدانند مبتلا به پرفشاری خون هستند، دچار پیامدهای بد آن شوند. شرایطی مانند خونریزی داخلی، بیماری مزمن کلیوی، مشکل قلبی، سکته و مشکل دید از عوارض پرفشاری خون کنترل نشده هستند. عواملی مانند چاقی، استرس، مصرف زیاد نمک، سابقه خانوادگی پرفشاری خون، دیابت، سیگار، کمبود ویتامین D، مصرف کم کلسیم، پتاسیم و منیزیم می‌توانند شما را نسبت به ابتلا به این بیماری مستعد کنند.
یکی از مواد غذایی مهمی که به نظر می رسد در کاهش خطر بیماری فشار خون نقش داشته باشد، ماست کم چرب است. براساس مستندات موجود، افرادی که برای مدت طولانی ماست کم چرب مصرف می‌کنند، فشارخون سیستولی (فشار خون سیستولی، عدد نشان‌دهنده حداکثر فشاری است که خون شما به دیواره شریان‌ها (سرخرگ‌ها) هنگام ضربان قلب وارد می‌کند.) کمتری دارند و خطر پرفشاری خون در آنان کمتر است. مصرف مداوم ماست با تناسب وزن و کاهش نمایه توده بدنی همراه است. کلسیم موجود در ماست از ریزمغذی‌های بسیار مهم برای سلامتی است و کارایی جذب بالایی دارد همچنین ماست منبع خوب پروتئین است، قدرت سیرکنندگی خوبی دارد و درصدی از آب مورد نیاز بدن را تامین می‌کند.
کلسیم موجود در ماست عروق را انعطاف پذیرتر می‌کند و عروق می‌توانند گشادتر شوند و فشار را کاهش دهند. از سویی دیگر برخی محققان معتقدند که باکتری‌های موجود در ماست به کاهش فشارخون کمک می‌کنند.
بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، این یک رژیم سالم شامل ماست کم چرب و میوه و سبزی کافی و انجام فعالیت فیزیکی مناسب، می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های مزمن از جمله پرفشاری خون کمک و سلامت شما را تضمین کند.
https://behdasht.news، www.shahrekhabar.com
افزایش افسردگی فصلی با نزدیک شدن به زمستان+ علت
زمستان در راه است. برگ‌ها ریخته‌اند، دما در حال کاهش است و در روز نور کمتری برای شادابی روحیه ما وجود دارد.
به گزارش بهداشت نیوز، در حالی که برخی از تغییر فصل لذت می‌برند، میلیون‌ها نفر در طول ماه‌های زمستان نوعی افسردگی را تجربه می‌کنند که به عنوان اختلال عاطفی فصلی شناخته می‌شود.
«تئا گالاگر»، استادیار بالینی در بخش روانپزشکی دانشگاه نیویورک می‌گوید: «این شرایط می‌تواند درست شبیه افسردگی معمولی باشد. تنها تفاوت این است که شروع این افسردگی با فصول هماهنگ است. معمولاً در پاییز و زمستان زمانی که نور کمتر، فعالیت کمتر، دمای سردتر و تغییر در برنامه ریزی ها وجود دارد شروع می‌شود. و سپس در بهار از بین می‌رود، اما می‌تواند هر سال تقریباً در همان زمان بازگردد.»
به گفته محققان، اگر فردی علائم افسردگی اساسی را که به صورت فصلی برای حداقل دو سال متوالی رخ می‌دهد، تجربه کند، ممکن است به افسردگی فصلی مبتلا شود. علائم ممکن است شامل خوابیدن یا خوردن بیش از حد، کناره گیری از ارتباطات اجتماعی، احساس افسردگی تقریباً روزانه، احساس ناامیدی یا بی ارزشی، عدم توانایی در تمرکز و نداشتن انرژی باشد.
مشخص نیست که چه چیزی باعث افسردگی فصلی می‌شود، اگرچه برخی مطالعات نشان می‌دهد افرادی که افسردگی فصلی را تجربه می‌کنند ممکن است در تنظیم سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی که به تنظیم خلق و خو کمک می‌کند و تحت تاثیر قرارگیری در معرض نور خورشید است، مشکل داشته باشند. مطالعات دیگر نشان می‌دهد که افراد مبتلا به افسردگی فصلی بیش از حد هورمون ملاتونین تولید می‌کنند که می‌تواند باعث افزایش خواب آلودگی شود.
ملاتونین و سروتونین هر دو با نحوه مدیریت چرخه‌های شبانه روزی بدن مرتبط هستند. وقتی میزان این دو از تعادل خارج شود، سازگاری با تغییرات فصلی در طول روز برای افراد سخت‌تر می‌شود. ویتامین D که باعث افزایش فعالیت سروتونین می‌شود و در هنگام قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید تولید می‌شود نیز ممکن است نقش داشته باشد.
فارغ از اینکه چه چیزی باعث افسردگی می‌شود، متخصصان می‌گویند آنچه واضح است این است که علائم افسردگی با نزدیک شدن به فصل زمستان افزایش می‌یابد و با آمدن بهار کاهش می‌یابد.