به گزارش بهداشت نیوز، از ریشه شیرین بیان در اکثر فارماکوپه ها به عنوان دارو یاد شده است. گلیسریزنیک اسید با توانایی مهار باکتری هلیکوپیلوری در درمان زخم معده، مشکلات مخاطی معده و کاهش اسید معده مؤثر است .شیرین بیان بر سیستم غدد درون ریز بدن نیز تأثیرگذار است و مصرف آن ممکن است مقدار تستوسترون خون را کاهش دهد. همچنین اثبات شده است که لیکوریک یا ریشه خشک شیرین بیان اثرات افزایش ترشح سرتونین و پروستاگلندین در معده را دارد و اثرات ضدتورم معده را از این طریق اعمال مینماید.
نتایج پژوهش های آزمایشگاهی نشان می دهد که فلاوونوئیدهای موجود در این گیاه باعث نابودی هلیکوباکتری پیلوری می شود. باید بدانید که این باکتری عامل زخم معده است. می توان از شیرین بیان برای درمان آفت ها و زخم های دهانی نیز بهره برد.
از این گیاه در ترکیب شربت های ضد سرفه استفاده می شود. این گیاه برای دستگاه گوارش و همچنین تقویت دستگاه ایمنی بدن موثر عمل می کند؛ چون حاوی ویتامین ها و مواد معدنی متعدد مورد نیاز بدن است.
https://behdasht.news
یک فوق تخصص گوارش و کبد گفت: سبک زندگی و عادات غذایی، ارتباط مستقیمی با بیماری رفلاکس دارد.
به گزارش مشرق، حسین خدمت، فوق تخصص گوارش و کبد و عضو هیئت علمی دانشگاه بقیه الله در برنامه ضربان شبکه سلامت سیما در خصوص بازگشت اسید معده به مری به گفت و گو پرداخت.
این کارشناس برنامه در پاسخ به این سوال که رفلاکس چه میزان شایع است، گفت: در برخی جوامع تا ۲۰ درصد آمار ابتلا وجود دارد، سبک زندگی و عادات غذایی، ارتباط مستقیمی با این بیماری دارد. رفلاکس، از شایع ترین بیماری های گوارشی است و مانند دیگر بیماری های مزمن معمولاً تا پایان عمر با افراد همراه خواهد بود.وی افزود: گستردگی علائم، از ویژگیهای خاص این بیماری است.علامت معمول و رایج رفلاکس احساس سوزش و گرمی در پشت جناغ سینه فرد است، که گاهی به فک ، گوش ها و شانه ها نیز، تیر می کشد، علامت بعدی نیز این است که خود مواد غذایی یا ترشحات معده، به داخل مری و حتی دهان وارد می شوند.
این فوق تخصص گوارش و کبد یادآور شد: علائم رفلاکس بسیار متنوع و گول زننده است و بررسی های زیادی نیاز دارد، به طور مثال سرفه، درد قفسه سینه، پوسیدگی دندان ها، اشکال در بلع، بار روی زبان، سینوزیت، آسم، فیبروز ریه، نارسایی ریه و بوی بد دهان همه مسائلی هستند که میتوانند، به دلیل رفلاکس ایجاد شده باشند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا عدهای از افراد با رفلاکس درگیر هستند، گفت: اصل ماجرا سرشتی است و به طبیعت فرد برمی گردد عدهای از افراد به طور سرشتی مشکلاتی در محل اتصال مری به معده دارند، به طور مثال در فردی که به طور سرشتی میزان بزاق دهانش کم است، این بیماری بیشتر دیده میشود، زیرا بزاق ضد اسید معده است و هنگام برگشت اسید معده به مری، بزاق دهان، بازگشت اسید معده به مری را تسهیل می کند.
خدمت در پاسخ به این سوال که چه تغییراتی لازم است در سبک زندگی اعمال شود، تا مشکلات این بیماری کمتر شوند، گفت: بیشتر از ظرفیت معده غذا نخوریم، سرعت غذا خوردن را کاهش دهیم، استرس و اضطراب نداشته باشیم و برای وارد نشدن همزمان هوا با غذا به معده، هنگام غذا خوردن صحبت نکنیم.
وی گفت: باور غلطی در بین مردم وجود دارد که با خوردن مایعات یا غذاهای آبکی، دچار رفلاکس می شویم، خوردن مایعات باعث این بیماری نمیشود، بلکه پر شدن حجم معده، باعث برگشت اسید معده و محتویات آن به مری می شود.مصرف مایعات در حد اعتدال، حتی به هضم غذا نیز کمک می کند.
خدمت یادآور شد: خوردن غذاهای تند، ترش، پر چرب، چای پررنگ، قهوه و کاکائو، از جمله ممنوعیت های خوراکی این بیماری محسوب می شوند. میزان بروز ریفلاکس در افراد سیگاری دو الی سه برابر افراد عادی و همچنین در مصرف کنندگان الکل تا چهار برابر افراد عادی ذکر شده است.
او گفت: سیگار نه تنها با کم کردن میزان بزاق دهان ، این مکانیزم دفاعی را از بین میبرد، بلکه با کاهش بیکربنات در معده(ضد اسید معده) میزان اسید معده را افزایش میدهد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه بقیه الله گفت: یکی از مهمترین مسائل در بحث رفلاکس، عوارض فوق العاده جدی و شایع آن است، یکی از عوارض موضعی این بیماری، برگشت اسید معده به مری است که باعث خراش و زخم در ناحیه مری می شود، مری مجددا ترمیم می شود که باعث ایجاد فیبروز در آن ناحیه شده و آن قسمت را تنگ می کند که در این صورت، باعث اختلال بلع و همچنین، بلع دردناک می شود.
این کارشناس برنامه، عوارض رفلاکس بر روی مری را شامل ورم، زخم و تنگ شدن مری و در نهایت اختلال در بلع، «مری بارت» و در نهایت سرطان مری دانست.
این استاد دانشگاه، پوسیدگی دندان ها، تغییرات در حنجره (ایجاد گره های حنجره)، دورگه شدن صدا و تغییر صدا را از دیگر عوارض رفلاکس نام برد. همچنین تغییراتی در ریه که شامل تنگی نفس، سرفه های مکرر و فیبروز ریه(سخت شدن بافت ریه، که زمینه ساز سرطان ریه است) نام برد.
این کارشناس برنامه به اثرات مستقیم استرس بر دستگاه گوارش تاکید کرد و گفت: استرس میتواند سرعت عبور غذا از دستگاه گوارش را تند و یا کند کند. همچنین استرس، به بدتر شدن زخم دستگاه گوارش و سندروم روده تحریک پذیر کمک می کند.
این متخصص گوارش و کبد، در پاسخ به این سوال که چگونه از بروز رفلاکس پیشگیری کنیم و چه غربالگری هایی انجام دهیم، گفت:در درجه اول فردی که با علائم رفلاکس مراجعه می کند باید سبک زندگی خود را تغییر دهد (چه غذایی ، چه زمانی و به چه میزان بخورد). در درجه دوم، دارو توسط پزشک متخصص شروع میشود، به طور معمول ۶ الی ۸ هفته دارو تجویز می شود، زمانی که رفلاکس کنترل شد، داروها را به مرور کم می کنیم، تا قطع شود.
این استاد دانشگاه یادآور شد: بعد از دو ماه، اگر درمان ها جواب نداد، از دقیق ترین، ساده ترین و سریع ترین روش تشخیصی که آندوسکوپی نام دارد، استفاده می کنیم.
این کارشناس برنامه در پاسخ به این سوال که آیا مصرف داروهای ضد اسید می تواند مشکلی برای فرد ایجاد کند، گفت: هیچ عارضه جدی در مصرف داروهای ضد اسید وجود ندارد، به شرط آهنگ تحت نظر پزشک متخصص گوارش مصرف شود.
https://www.mashreghnews.ir
به گزارش بهدشت نیوز، دکتر سمیرا ربیعی استادیار و دکترای تخصصی علوم تغذیه ضمن بررسی سلامت برنج از نظر تغذیه ای و بهداشتی در خصوص این که برنج آبکش سالمتر است یا کته توضیح داد.
دکتر ربیعی با بیان این موضوع که سلامت برنج باید از دو بعد تغذیهای و بهداشتی مورد بررسی قرار گیرد گفت: برنج، بخش عمدهای از نیاز بدن به ویتامینهای گروهB را تامین میکند . این ویتامینها که محلول در آب هستند بنابراین در هنگام آبکش کردن برنج از بین میروند.
وی افزود: با توجه به این که پخت برنج به صورت کته باعث حفظ ویتامینهای گروه ب آن میشود بنابراین از نظر حفظ ویتامینهای گروه ب مصرف کته بهتر از برنج آبکش است.
دکتر ربیعی در ادامه به وجود یک باور غلط درخصوص چاقکنندگی کته و برنج آبکش اشاره کرد و گفت: بسیاری افراد تصور میکنند انرژی حاصل از کته در وزن مساوی از برنج آبکش بیشتر است.
وی ذات برنج را نشاسته عنوان کرد و افزود: با توجه به این مطلب شستن زیادتر یا آبکش کردن برنج، تأثیری بر میزان نشاسته آن ندارد. بنابراین از نظر میزان انرژی و چاقکنندگی تفاوتی بین برنج کته و برنج آبکش وجود ندارد.
آرسنیک؛ آلودگی شایع در برنج
این دکترای تخصصی علوم تغذیه آلودگی با فلزات سنگین را یکی از موارد آلودگیهای محیطی برنج برشمرد و گفت: آلودگی آب و خاک و همچنین نزدیک بودن مزارع برنج به مراکز صنعتی و فاضلابهای مربوطه در تجمع این آلودگی در برنج موثر هستند.
وی آلودگی با آرسنیک را یکی از آلودگیهای شایع در برنج عنوان کرد و افزود: آرسنیک یکی از سمیترین عناصر جهان و به طور جدی کشنده است.
دکتر سمیرا ربیعی یادآور شد که آرسنیک در اکثر مواد غذایی به مقدار بسیار اندک یافت میشود اما میزان آن در حدی نیست که تهدیدی برای سلامتی محسوب شود.
وی با اشاره به این که برنج بیش از هر ماده دیگری توانایی ذخیره آرسنیک را دارد خاطرنشان کرد که نگرانی بسیاری درخصوص آلودگی برنج با آرسنیک وجود دارد.
به گفته این استادیار دانشکده علوم تغذیه، اثر سمی آرسنیک ۱۰۰ هزار برابر سیانور است و این درحالی است که آرسنیک و تمام ترکیبات آن، به عنوان آفتکش استفاده میشوند.
مهمترین عوارض مسمومیت با آرسنیک
دکتر ربیعی مهمترین عوارض مسمومیت با آرسنیک را شامل مختل شدن کارکرد سیستم گوارشی، آسیب جدی به کبد، سرطان پوست و در نهایت ایجاد شوک و مرگ برشمرد.
به گفته این دکترای علوم تغذیه هرچند میزان آرسنیک در برنجهای وارداتی بیش از برنجهای ایرانی است، ولی این موضوع به این معنا نیست که برنجهای ایرانی فاقد آرسنیک هستند.
وی افزود: در ایران برنج استان گیلان بالاترین و برنج استان گلستان، پایینترین میزان آرسنیک را به خود اختصاص داده است.
بهترین روش پخت برنج: کته یا آبکش
استادیار دانشکده تغذیه براساس نتایج مطالعات صورت گرفته گفت: در روش پخت برنج به صورت کته، آب در برنج باقی مانده و آرسنیک آن خارج نمیشود. اما در پخت برنج به صورت آبکش، مقداری از آرسنیک آن خارج میشود. بنابراین از نظر بهداشتی، برنج آبکش سالمتر از برنج کته است.
این دکترای علوم تغذیه با اشاره به این که از نظر تغذیهای، برنج کته مغذیتر است اما از نظر بهداشتی، برنج آبکش سالمتر است خاطرنشان کرد: باید به دنبال روش پختی باشیم که ضمن حفظ ویتامینهای گروه B، میزان آرسنیک برنج نیز به حداقل ممکن برسد.
بهترین روش پخت برنج
این متخصص تغذیه با اشاره به بهترین روش پخت برنج گفت: در حال حاضر بهترین روش پختی که برای برنج پیشنهاد شده این است که به ازای هر پیمانه برنج خام، چهار پیمانه آب در قابلمه ریخته شود. بعد از به جوش آمدن آب، برنج از قبل خیسانده شده، در قابلمه ریخته شده و به مدت پنج دقیقه بجوشد.
وی افزود: سپس برنج آبکشی شود و آب آن دور ریخته شود. دوباره برنج داخل قابلمه ریخته شده و این بار، به ازای هر پیمانه برنج دو پیمانه آب به قابلمه اضافه شود و برنج با حرارت کم دم کشیده شود.
دکتر سمیرا ربیعی خاطرنشان کرد: در روش آبکش کردن معمولی مقدار زیادی از ویتامینهای گروه Bاز بین میرود. در روش کته کردن معمولی نیز، آرسنیک برنج خارج نمیشود.
به گفته وی مزیت روش پخت پیشنهادی این است که ضمن حفظ ویتامینهای محلول در آب برنج، ۷۰ درصد آرسنیک از برنج خارج میشود. این روش بهویژه برای نوزادان و کودکان که بیشتر در معرض خطرات ناشی از آلودگی با آرسنیک قرار دارند توصیه میشود.