به گفته پزشکان خوردن قرص بدون آب خطرات زیادی دارد و حتما توصیه میشود که با آب خورده شود؛ در غیر این صورت باعث بیماری زخم مری و بیماریهای خطرناک دیگری میشود.
به گزارش همشهری آنلاین، اکثر ما گاهی اوقات بدون آب قرص مصرف میکنیم، به این دلیل که عجله داریم، یاخیلی تنبلی میکنیم که از پشت میز بلند شویم یا هیچ نوشیدنی در آن نزدیکی وجود ندارد.
دکتر جنیفر پزشک متخصص خانواده و استادیار بخش پزشکی خانواده در دانشکده پزشکی روئان میگوید: خوردن قرص با آب بسیار مهم است، نه تنها راحتتر بلعیده میشود بلکه به جلوگیری از گیر کردن قرص در مری کمک میکند، که میتواند باعث التهاب معده و درد قفسه سینه، یا حتی خونریزی و حفره شود.
از آنجا که هیچ اعصاب دردی در بخش مری وجود ندارد، علائم همیشه ظاهر نمیشود، این میتواند مشکل ایجاد کند فهمیدن آنکه قرص موجب بیماری شده یا نه دشوار است. برخی افراد درد سینه یا احساس مشابه سوزش معده را تجربه میکنند، حتی ممکن است این احساس ناراحتی موقتی باشد و از بین برود. با این حال، در طول زمان، قرصها که در طول مسیر گیر میافتند میتوانند بافت ظریف مری را تجزیه و باعث خونریزی شدید و یا کم آبی شدید شوند که همه آنها میتوانند کاملا جدی شوند.
به گفته دکتر کادل، مطالعه ای از مجله مطالعات گوارش در ترکیه نشان داد که تقریبا هر نوع دارو میتواند باعث زخم مری شود، اما طبق گفته دکتر کادل، داروهای کمی هستند که وقتی در گلو گیر میکنند، باعث آسیب جدی میشوند. مثل داروهای درمان پوکی استخوان، آنتی بیوتیکها، مسکنها. داروهای مسکن (ایپروپروفن) بدون آب خورده میشوند که درصورت ماندن در مری مشکل ساز میشود یک جراح در بیمارستانی در نیوجرسی داستان یک بازیکن فوتبال نوجوان را بیان میکند که قبل از هر بازی دو قرص بدون آب میخورد باعث حفره هایی درمری میشد. همچنین ویتامین ث و مکمل های آهن نیز مساله ساز هستند.
کادل توصیه میکند برای جلوگیری از مشکلات خطرناک هنگام بلعیدن قرص، همیشه بهتر است آن ها را با حداقل هشت اونس آب بنوشید. او همچنین توصیه میکند قرص را نشسته یا ایستاده بخورید و هرگز دراز کشیده نخورید. این به این معنی است که باید قبل از خوابیدن، یا حداقل ۱۵ دقیقه قبل از خواب، دارو مصرف کنید تا قرص وارد مری شود. این به این معنا نیست که اگر چیزی ننوشید، قرص گیر کند. اما اگر یک لیوان پر از آب ننوشید، ریسک آن بیشتر میشود.
منبع: بهداشت نیوز، https://www.hamshahrionline.ir
بیماری های کبد علائم مختلفی دارند. یکی از علائم اولیه که می توانید سریع آن را تشخیص دهید، ایجاد مشکلاتی بر روی پوست کف دست می باشد.
به گزارش مشرق، در یک بدن سالم، کبد دائما در حال انجام فعالیت است. این عضو در مراحلی چون پردازش مواد غذایی ، کنترل مواد سمی ، بالا بردن میزان ایمنی بدن و بسیاری موارد دیگر نقش موثری دارد. اگر چه بسیاری از ما نسبت به موضوعاتی که به شدت تهدید کننده سلامت کبد هستند، اطلاعی نداریم اما این عضو یکی از حساس ترین و حیاتی ترین اعضای بدن هر انسانی است.
در صورتیکه برخی افراد تصور می کنند بروز بیماری های کبدی شان مربوط به مسائل ژنتیکی است، باید گفت بعضی عوامل زیست محیطی نیز گاهی در این خصوص دخیلند، از جمله قرار گرفتن در معرض ویروس های خاصی چون هپاتیت، مصرف الکل و چاقی.به تدریج این عوامل موجب بروز بیماری سیروز کبدی و زخم ناحیه کبد می شود، به نوعی که نهایتا کبد از کار می افتد. لذا باید به علائم بارز بیماری کبد توجه کافی داشت و یکی از این راهکار ها تشخیص از طریق دست ها است. چنان چه دست ها به حالتی ملتهب و قرمز درآمده ، ممکن است نشان دهنده بروز بیماری کبد باشد.
تغییری در کف دست که علامت بیماری کبدی است
طبق یک سری مطالعات انجام گرفته التهاب و قرمزی کف دست می تواند دلیل بر اختلال جدی عملکرد کبد باشد. این علامت به نام اریتم (التهاب) ثانویه کف دست شناخته شده است و در واقع نخستین علامتی است که نشان می دهد اختلالی در بدن رخ داده است.
بنا به مطالعات صورت گرفته، حدود ۲۳ درصد افراد مبتلا به بیماری سیروز کبدی، التهاب و قرمزی کف دست را تجربه کرده اند. اگر چه همچنین در حالت مشابه این علامت تحت عواملی چون اختلالات ژنتیکی نادر که بدن میزان مس زیادی تولید می کند و نیز در مواردی که اختلال عملکرد متابولیسم آهن بدن وجود دارد، با بالا رفتن میزان آهن بدن نیز بروز می یابد.
هنگامی که فرد دچار حالت اریتم و التهاب پوست دست شده، در واقع کف هر دو دست بیمار و به ویژه در قسمت زیر انگشتان، به حالت التهاب و قرمزی در می آید، البته در برخی موارد خود انگشت ها دچار التهاب می شوند و فرد احساس داغی و تا حدی سوزش در این قسمت ها می کند و در عین حال احساس درد وجود ندارد.
در واقع میزان شدت این التهاب و قرمزی منوط است به شدت میزان علائم بیماری.
اهمیت توجه به سلامت دستها و کبد
کارشناسان بر این باورند که دقت به سلامت دست ها یکی از بهترین مشخصه های ظاهری در تشخیص بیماری های تهدید کننده کبدی است. در واقع این التهاب و قرمزی مربوط است به اتساع و گشادی مویرگ های خونی و هر چقدر این میزان درجه التهاب بیشتر باشد، ( البته در صورت وجود بیماری) دلیل شدت هر گونه بیماری پایه است.
طی انجام تحقیقاتی، برخی افراد که دچار حالت شدید التهاب و قرمزی کف دست بودند، اظهار داشتند که این التهاب و قرمزی دستهای شان منوط است به عواملی چون میزان دما، قرار گرفتن در شرایط احساسی، فشار دادن دست ها و یا قرار گرفتن بازو ها در جهت بالا که البته باید گفت این گونه عوامل موجب بروز التهاب خیلی شدید نمی شوند.
علل دیگر التهاب کف دست
التهاب کف دست می تواند علامت ابتلا به دیگر بیماری های تهدیدکننده نیز باشد. علاوه بر اینکه التهاب کف دست می تواند نشانه وجود بیماری های کبدی باشد ، باید گفت این علامت می تواند نشانه ابتلا به دیگر بیماری های تهدیدکننده نیز باشد.
به عنوان مثال در حدود ۶۰ درصد افراد مبتلا به روماتیسم و التهابات مفصلی و در حدود ۱۸ درصد افراد مبتلا به بیماری های تیروئید، چنین علامتی را تجربه کرده اند. همچنین بنا به گفته تحقیقات پزشکی التهاب کف دست در مورد ۳۰ درصد خانم های باردار به دلیل تغییرات عروقی و هورمونی بدن بروز یافته بود.
منبع:برنا، https://www.mashreghnews.ir